5 prednosti travnjaka u voćnjacima i vinogradima između zasada

Plodnost zemljišta obezbeđuje produktivnost svakog useva i posebno je važna kod višegodišnjih biljaka gde postoji malo opcija za dopunjavanje dostupnosti hranjljivih materija u dubljim delovima korena, zato što direktno stavljanje đubriva u rizosferu može oštetiti koren. Osim toga, zemljišna, klimatska i infrastrukturna ogranjičenja često primoravaju uzgajivače da ponovo sade iste ili slične vrste voćki na istoj lokaciji duži niz godina pa čak i vekova. Dugoročno održavanje strukture i plodnosti zemljišta je izuzetno bitno zato što se vremenom mogu razviti ozbiljni problemi.

Travnjak između zasada voćli ili u vinogradu

Zemljišta u voćnjacima su podložna eroziji od vetra i vode; zbijenosti usled upotrebe traktora i raznih mašina; i postepenom razvijanju loših patogena koji mogu da zaraze koren voćki. Travni pokrivač obezbeđuje obnovljivi površinski sloj koji štiti zemljište od atmosferskih uticaja i zbijanja, a utiče i na populaciju korisnih i štetnih mikroorganizama tog zemljišta. Kako se ova biomasa razlaže u mineralno zemljište, ona obnavlja organsku materiju – unapređuje aktivnost mikroba, održava hranjljivu vrednost zemljišta, i povećava zapreminu pora zemljišta i zadržavanje vode u njima.

Listopadne voćke u hladnijim klimamatskim regionima ostaju u „stanju mirovanja“ skoro polovinu godine, i pritom uzimaju veoma malu količinu ključnih hranjljivih sastojaka iz zemljišta. Mogućnost za stvaranje erozije zemljišta i njeno ispiranje ili smanjenje količine azota, fosfora i ostataka pesticida je veće tokom sezone mirovanja vegetacije. Trave za hladne sezone kao što su vrste vijuka i ljuljeva, kao i širokolisne biljke iz roda kupusnjača i leguminoza koje nastavljaju da rastu i u vreme sezone mirovanja, za voćke, mogu da posluže kao „zeleno đubrivo ili relej“ – pokrovni usev koji popravlja ili zadržava nivo azota i drugih esencijalnih hranjljivih materija u ostacima biomase tokom zimskih meseci. Košenje ili oranje ovih delova travnog pokrivača u kasno proleće oslobađa hranjljive rezerve u vreme kada su one potrebne voćkama. Gajenje travnih površina u sezoni mirovanja, koje su preorane ili uništene herbicidima narednog proleća, postaju sve popularnije u regionima gde su zime blage a potreba da se zemljište i njene hranjljive materije sačuvaju prioritet.

Gajenje travnih površina između samih stabala ili između redova može takođe pomoći u kontroli energije stabala, povećanju kvaliteta ploda kao i otpornosti na niske temperature samog stabla. Višak azota i dostupnost vode krajem leta i početkom jeseni mogu prolongirati rast i razvoj generativnih organa, odložiti sazrevanje ploda, i tako povećati verovatnoću od oštećenja tokom niskih temperature, jer tkivo stabla nije dovoljno očvrsnulo, pa orezivanje tokom „mirne
sezone“ može biti otežano i skupo. Podsticanje blagih travnih površina u ranu jesen može biti postignuto ili sejanjem brzorastućih pokrovnih useva u kasno leto ili pravovremenom upotrebom herbicida tako da se travna površina prirodno obnovi u željenom periodu godine.

Prednosti upravljanja u odnosu na uklanjanje same konkurencije za vodom i hranjljivim materijama u kritičnim periodima godine je najprepoznatljivije u vinskoj industriji, gde su tržišni podsticaji za kvalitetnim proizvodima ključni za pravljenje visokokvalitetnih vina i neutrališu gubitke u bruto prinosu koji su rezultat nadmetanja travnog pokrivača sa vinovom lozom krajem sezone.

Industrija drvenastih voćnjaka bi mogla da ima koristi iz sličnih napora da se razvije OFM praksa koja kontroliše energiju generativnih organa da bi poboljšala kvalitet ishrane i konzumiranje svežeg voća.

Višegodišnje trave i širokolisne leguminoze takođe obezbeđuju pristup potrošačima, radnicima, kao i mašinama tokom vrlo vlažnih (blato) ili suvih (prašina) perioda. U voćnjacima gde se opalo voće skuplja za dalju obradu ili fermentaciju, vrlo je bitno sprečiti ili smanjiti prljanje plodova od blata, pa se tako travnata ili detelinska površina prostire dužinom celog voćnjaka.

Određene pokrovne vrste mogu da suzbiju insekte štetočine, gljive i nematode koje napadaju voćke. Na primer, predsetvena kadifa i pšenica mogu da suzbiju patogene nematode i gljive koje oštećuju koren jabuka i mogu da izazovu bolest koja napada sadnice u monokulturi. Cvetni pokrivač obezbeđuje stanište, polen i nektar za insekte grabljivice, kao što su osolika muva i rilaši i mogu da povećaju populaciju ovih korisnih insekata koji pomažu u kontroli štetočina koji napadaju listove voćki kao što su vaši i gusenice, smanjujući tako potrebu za pesticidima.

Pokrovi u voćnjacima različitih tipova i smeša trava su važne komponente u održivim sistemima voćnjaka. Valjano održavanje pokrova može poboljšati plodnost zemljišta i zadržavanje vlažnosti, pristupačnost prostoru kada su kišni periodi, obezbediti stanište za koristan životinjski svet, učiniti voćnjak privlačnijim za radnike i potencijalne potrošače, ugušiti patogene gljive i nematode, i ograničiti višak energije zrelih stabala – optimizirajući kvalitet voća i smanjujući troškove orezivanja.

Naša ponuda smeše semena trave za travnjake u voćnjacima i vinogradima